Laboratuvar farelerinin duyguları, bilim içinde önemli..

Farelerin uzun vadeli mutlu olması duygusal  davranışlarını etkileyebilir ve bu, onları modeller için kullanan araştırmacılar için önemlidir.

Laboratuvar farelerinin bilim için önemli olduğunu söylemek kolay ancak uygulamaları çok acımasızdır. Fareler, biyomedikal araştırmalarda yüzyıllardır kullanılmaktadır. Hayvan modelleri olmadan bir çok araştırma alanları var olamazdı. İnsan DNA’nı yakınlığı ile farenin genetikten psikolojiye kadar her konuda değerli olduğu kanıtlanmıştır.

Ancak son yıllarda araştırmacılar, laboratuar farelerinde bir sorun olduğunun giderek daha fazla farkına vardılar; veya daha doğrusu, birkaç. Örneğin, laboratuar farelerinde neredeyse hiç çeşitlilik yok , bu da çalışmaların büyük çoğunluğunun erkek fareler üzerinde yapıldığı anlamına geliyor. Bunun birden çok düzeyde basamaklı etkileri vardır ve basitçe söylemek gerekirse, fare çalışmalarının kadınları temsil etmeyebileceği anlamına gelir.

İşte araştırmacıların artık görmezden gelmemesi gereken başka bir konu: farelerin duyguları.

Hayvanlar, kararları, davranışları ve biyolojileri için çok önemli olan çok çeşitli duygular yaşarlar. Bununla birlikte, çoğunlukla bilim, laboratuar farelerinin gösterebileceği olumlu duygularla büyük ölçüde ilgilenmedi. İngiliz araştırmacılardan oluşan bir ekip, bu bir sorun diyor. Yeni bir araştırmaya göre onları mutlu etmeye biraz daha odaklanırsak, laboratuvar testlerinde daha iyi sonuçlar elde etmiş oluruz.Yazarlar,

 Sonuçlarımız ayrıca, tekrarlanan olumsuz olayların, hayvan refahı için önemli etkileri olan laboratuvar hayvanlarında dayanıklılığı azaltmada kümülatif bir etkiye sahip olabileceğini gösteriyor.

diye yazıyorlar. Farelerin olumsuz duygulara nasıl tepki verdiğini test etmek için araştırmacılar… peki… farelere olumsuz duygular verdiler. Onlarla ilgilenme zamanı geldiğinde fareleri kuyruklarından kaldırdılar, fareleri rahatsız ettiği ve ürküttüğü bilinen bir süreç. Kuyruğu kaldırılan bu grup, farelerin fiziksel olarak tutulmak yerine plastik bir tüpte takıldığı, daha az stresli “tünel işleme” tekniğiyle işlenen başka bir grupla karşılaştırıldı.

Olumlu uyaranlara gelince (biraz şekerli su verilmesi gibi), iki grup da aynı şekilde yanıt verdi. Ancak olumsuz uyaranlara gelince, iki grup arasında büyük farklılıklar vardı. Baş araştırmacı Dr. Jasmine Clarkson şunları söylüyor:

Hayvanların, günlük yaşamlarında başlarına gelenlerden etkilenen duyguları vardır. Bizim gibi onlar da endişeli ve depresyona girebilirler, ancak bu hayattaki iyi ve kötü şeylerle ilgili deneyimlerini nasıl değiştirir? Endişeli ve depresif laboratuvar farelerinin kötü bir şey olduğunda daha çok hayal kırıklığına uğradığını, ancak düşük ruh hallerinin, iyi bir şey olduğunda ne kadar mutlu olduklarını etkilemediğini gördük. Dolayısıyla, bunu laboratuvar hayvanlarımızın refahına uygularsak, bu, zayıf refahın hayvanların ödülü takdir etmesine izin verdiği anlamına gelir, ancak onları daha az dirençli hale getirir ve biyomedikal deneylerin güvenilirliğini potansiyel olarak azaltır. Bunlar, uymamız gereken en yüksek düzeyde bakımın faydalarını vurgulayan önemli bulgulardır.

Yeni başlayanlar için bu, tünel işleme yönteminin daha yaygın kullanılması gerektiğini ve işlemenin mümkün olan en az stresli tedavi olmasını sağladığını göstermektedir.

Ama daha da önemlisi, laboratuvardaki hayvanların refahı ile iyi bilimin el ele gittiğini ve önemsiz bir mesele olmadığını öne sürüyor. Psikoloji ve tıp, bir çoğaltma kriziyle boğuşuyor ve bu sorunun bir kısmının hayvan modeli çalışmalarından kaynaklanması makul.

Araştırmacılar, net olmayan nedenlerle birbirlerinin bulgularını yeniden yaratmak için mücadele ediyorlar. Örneğin, biri doğrudan fareleri ele alan bir çalışma yürütürse ve başka biri onu bir tünel kullanarak kopyalamaya çalışırsa, farklı sonuçlar alabilir.

Kullanımı kadar basit bir şey bu sorunu çözmeye yardımcı olabilirse, o zaman kesinlikle ele alınmaya değer bir şeydir. Laboratuar farelerinin hayatlarını biraz daha keyifli hale getirecekse, Bunu kim sevmez ki?

Çalışma , Proceedings of the Royal Society B’de yayınlandı .