in

Nobel Kimya Ödülleri: 1901’den 2018’e kadar..

2002 : John B. Fenn ve Koichi Tanaka, “biyolojik makromoleküllerin kütle spektrometrik analizleri için yumuşak desorpsiyon iyonizasyon yöntemlerinin geliştirilmesi için” ve Kurt Wüthrich, biyolojik makromoleküllerin üç boyutlu yapısını belirlemek için nükleer manyetik rezonans spektroskopisi geliştirdiler.

2001 : William S. Knowles ve Ryoji Noyori, “Kiralize katalizli hidrojenasyon reaksiyonları üzerindeki çalışmaları için” ve K. Barry Sharpless, “Kiralize katalizli oksidasyon reaksiyonları üzerindeki çalışmaları için.”

2000 : Alan J. Heeger, Alan G. MacDiarmid ve Hideki Shirakawa, “iletken polimerlerin keşfi ve gelişmesi için.”

1999 : Ahmed H. Zewail, “femtosaniye spektroskopisi kullanarak kimyasal reaksiyonların geçiş durumları üzerine yaptığı çalışmalar için.”

1998 : Walter Kohn, “yoğunluk-fonksiyonel teorisini geliştirmesi için” ve John A. Pople, “Kuantum kimyasında hesaplama yöntemleri geliştirmesi için”

1997 : Paul D. Boyer ve John E. Walker, “adenosin trifosfat (ATP) ve Jens C. Skou’nun sentezinin altında yatan enzimatik mekanizmanın açıklanmasından ötürü” bir iyon taşıyıcı enzimin ilk keşfi için, Na +, K + ATPaz.”

1996 : Robert F. Curl Jr., Sir Harold W. Kroto ve Richard E. Smalley, “onlar, onlar için birer buluş” dediler.

1995 : Paul J. Crutzen, Mario J. Molina ve F. Sherwood Rowland, “Ozonun oluşumu ve ayrışmasıyla ilgili olarak atmosferik kimyadaki çalışmaları için.”

1994 : George A. Olah, “Carbocation Chemistry’e yaptığı katkılardan dolayı.”

1993 : Kary B. Mullis, “polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) metodu icadı” ve “Michael Smith” i, oligonükleotid bazlı, sahaya yönelik mutajenezin ve protein çalışmaları için geliştirilmesine olan temel katkılarından dolayı. ”

1992 : Rudolph A. Marcus, “Kimyasal sistemlerde elektron transfer reaksiyonları teorisine yaptığı katkılardan dolayı.”

1991 : Richard R. Ernst, “Yüksek çözünürlüklü nükleer manyetik rezonans (NMR) spektroskopisi metodolojisinin geliştirilmesine yaptığı katkılardan dolayı.”

1990 : Elias James Corey, “organik sentez teorisi ve metodolojisi gelişimi için.”

1989 : Sidney Altman ve Thomas R. Cech, “RNA’nın katalitik özelliklerini keşfettikleri için.”

1988 : Johann Deisenhofer, Robert Huber ve Hartmut Michel, “bir fotosentez reaksiyon merkezinin üç boyutlu yapısının belirlenmesi için.”

1987 : Donald J. Cram, Jean-Marie Lehn ve Charles J. Pedersen, “yüksek seçiciliğin yapıya özel etkileşimleri ile moleküllerin geliştirilmesi ve kullanımı için.”

1986 : Dudley R. Herschbach, Yuan T. Lee ve John C. Polanyi, “kimyasal temel süreçlerin dinamikleri ile ilgili katkılarından dolayı.”

1985 : Herbert A. Hauptman ve Jerome Karle, “kristal yapıların belirlenmesi için doğrudan yöntemlerin geliştirilmesindeki olağanüstü başarılarından dolayı.”

1984 : Robert Bruce Merrifield, “katı bir matriks üzerinde kimyasal sentez metodolojisi geliştirmesi için.”

YAZININ DEVAMI>>

Report

Ne düşünüyorsun? Puanla..

Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.

GIPHY App Key not set. Please check settings

Loading…

0

Türkiye’nin ilk antiserum üretim tesisi açıldı

Mars’ta mimarlık çalışmalara katılmayı hak kazanan ilk Türk