Viking dişleri, ortaçağ diş hekimliği çalışmalarını ortaya çıkarıyor.

Yeni bir araştırmaya göre İsveç Vikingleri sıkıntılı diş sorunlarıyla boğuşuyor ve zaman zaman “karmaşık” diş hekimliği uygulamalarıyla rahatsızlıklarını hafifletmeye çalışıyorlardı . Araştırmacılar, iyi korunmuş dişlere sahip mezarlar da dahil olmak üzere birçok Viking kazısıyla bilinen Varnhem’de yaşayan Vikinglere ait 3.000’den fazla dişe baktı.

2005 yılında Varnhem’de yapılan kazılarda, bugüne kadar İsveç’teki en eski taş kilise olan bir Hıristiyan kilisesinin kalıntıları ortaya çıkarıldı. Kilisenin yakınında 10. yüzyıldan 12. yüzyıla kadar uzanan mezarların bulunduğu geniş bir mezarlık vardı. Şimdi Gothenburg Üniversitesi’nden araştırmacılar, bölgede bulunan bireylerin dişleri üzerinde klinik ve radyografik çalışmalar yürüttüler.

Ekip 171 kişiden 3.293 dişi inceledi. İyi aydınlatılmış koşullar altında geleneksel diş hekimliği araçlarını kullanarak klinik muayeneler yaptılar. Ayrıca diş hekimliğinde yaygın olarak kullanılan bir teknikle, hastanın ağzına yerleştirilen küçük kare bir görüntüleme plakasını ısırarak röntgen muayeneleri gerçekleştirdiler.

Sonuçlar, incelenen tüm Vikinglerin neredeyse yarısının (%49) bir veya daha fazla diş çürüğüne sahip olduğunu gösterdi. Süt dişleri olan çocuklarda çürük görülmedi ancak yetişkinler o kadar şanslı değildi; incelenen yetişkinlerin %62’sinde en az bir lezyon bulundu. Diş kaybı yetişkinler arasında da yaygındı; yaşamları boyunca ortalama %6’lık bir kayıp söz konusuydu.

Diş çürüklerine en duyarlı yüzey, çürük lezyon oluşumu için iyi bilinen bir tercih bölgesi olan kök yüzeyiydi. Araştırmacılar bu yüksek vakanın periodontal hastalıkla bağlantılı olabileceğine inanıyor. Araştırmacılar, Vikinglerin diş çekme dışında ağız hijyeni önlemleri kullanmadığını, “böylece (bakteriyel) biyofilmin kök yüzeylerinde daha uzun süre kalmasına neden olduğunu” yazdı.

İsveç Vikinglerinin çoğu çiftlik temelli topluluklarda yaşıyordu ve sığır eti, domuz eti, koyun eti, balık, süt ürünleri ve sebzeleri içeren mevsimsel diyetlere sahipti. En kolay bulunabilen içecek biraydı. Araştırmacılar, nişastalı gıdaların yüksek tüketiminin, diş bakımı eksikliğiyle birleştiğinde, çürük lezyonlarının neden bu kadar sık ​​görüldüğünü açıkladığına inanıyor.

Çürük lezyonlar ayrıca, çürüklerin pulpaya yakın olması nedeniyle Vikinglerin diş ağrısı yaşadığını da gösteriyor. Yiyecek parçalarının açık çürük alanlara sıkışıp rahatsızlığa neden olması da muhtemeldir.

Viking diş hekimliği

Araştırmacılar, birkaç kişide kürdan nedeniyle oluşan aşınmayı buldu; bu, dişlerin yakınındaki bölgelerden yiyecek alma alışkanlığına işaret ediyor. Ayrıca başka diş manipülasyonu vakaları da buldular. Örneğin, iki kişinin alt çene birinci azı dişlerindeki bulgular, pulpa odasında büyük olasılıkla ağrıyı hafifletmek için bir açılma ve genişleme oluştuğunu ileri sürdü. Başka bir vakada apikal enfeksiyonla birlikte maksiller kesici dişte aşınma görüldü.

Araştırmacılar, bu durumun, Vikinglerin “diş hastalıkları konusunda yalnızca ağrıyan dişlerin çekilmesinden daha karmaşık müdahaleler yaptığını” öne sürdüğünü yazdı. İsveç Viking kalıntılarında ilk kez diş tedavisinin izleri bulunmuş olsa da, Neolitik Dönem’de balmumu kullanılarak yapılan diş dolgularının ve diş delmenin daha önceki örnekleri de mevcut.

Araştırmanın yazarı Carolina Bertilsson, bir basın bülteninde şunları söyledi: “Vikinglerin dişlerini değiştirdiğine dair, kürdan kullandıklarına, ön dişleri törpülediklerine ve hatta enfeksiyonlu dişlerin tedavisine dair kanıtlar da dahil olmak üzere çeşitli işaretler vardı.” “Vikinglerin dişler hakkında bilgisi varmış gibi görünüyor, ancak bu prosedürleri kendilerinin mi yaptığını yoksa yardım mı aldığını bilmiyoruz.

Çalışma PLOS ONE dergisinde yayınlandı